M'n vriendin heeft allerlei gewoonten rondom haar diabetes. Een deel daarvan stamt van voor de tijd dat we elkaar kenden. Van zulke gewoontes ken ik de ontstaangeschiedenis dus niet. En dat zorgt nog wel 'ns dat m'n reactie niet helemaal terecht is.
Zo heeft ze altijd de gewoonte om voordat ze achter het stuur van de auto stapt nog even te meten. Op zich 'n prima plan natuurlijk, want met 'n hypo of flinke hyper kun je beter niet achter 't stuur stappen. Maar bij haar heb ik jarenlang 't idee gehad dat ze 't nogal overdreef. Ze moest en zou echt elke keer meten, zelfs als ze zich prima voelde. Uiteindelijk heb ik 't toch maar 'ns aan haar gevraagd; waarom ze zo pertinent moet meten van zichzelf voor ze in de auto stapt.
Het bleek dat ze 'ns 'n keer bijna 'n ongeluk heeft gehad toen ze alleen onderweg was met de auto. Ze reed op de snelweg, maar had moeite om haar aandacht bij de auto's te houden. Ze zakte steeds 'n beetje weg. Na 'n tijdlang volgehouden te hebben dat ze haar bestemming wel kon halen, heeft ze toen toch maar 'n parkeerplaats opgezocht om even te meten. En ja hoor, ze had dus 'n behoorlijke hypo. Dat verklaarde dat ze zo'n moeite had om de rest van 't verkeer te volgen. Van die ervaring is ze zo geschrokken dat ze zich heeft voorgenomen om echt altijd te meten voordat ze achter 't stuur stapt.
Ik schrok hier best wel van. Natuurlijk weet ik van de gevolgen van hypo's en hypers op je reactievermogen. Maar bij haar had 't dus ook echt bijna voor 'n ongeluk had gezorgd. Dat bracht 't wel heel erg dicht bij huis.
Sindsdien hebben wij vaak 'n dubbele Bob als we uitgaan. Zij drinkt niet, omdat de afspraak is dat ze terugrijdt. Maar ik drink meestal ook niet. Het kan tenslotte zomaar zijn dat ze laag zit als we teruggaan. En dan wil ik graag zeker weten dat ik ons nog veilig thuis kan brengen. Zo zie je dat diabetes toch ook z'n positieve kanten heeft.
Reacties zijn natuurlijk welkom via frank@vanpuffelen.net
Terug naar www.type3.nl / type3.vanpuffelen.net
©2005 Manon en Frank van Puffelen.