Winterslaap

Het is niet prettig om een hypo te hebben. Voor een deel is me dat duidelijk geworden doordat ik af en toe ook zelf een zaterdagmiddaghypo heb. Maar ook m'n jarenlange relatie met een diabeet laat weinig ruimte voor twijfel. Het fanatisme waarmee ze zich wapent tegen mogelijke aanstormende hypo's maakt overduidelijk dat ze die liever voorkomt.

Dat doet ze voor een deel door op te letten dat ze niet teveel insuline klikt voor de maaltijden. En ook meet ze regelmatig. Als we dan ook een keer ergens naartoe onderweg zijn en ze ontdekt dat ze d'r meter vergeten is, moeten we bijna altijd omkeren om het apparaat alsnog te halen. Gelukkig komt dat niet vaak voor, want zoiets kan je reisschema behoorlijk in de war gooien.

Bij haar ouders heeft daarom tijden lang een meter gelegen die ze toch niet meer gebruikte. Inclusief wat teststrips die over waren gebleven, omdat ze niet in de nieuwe meter pasten. Het leek hartstikke handig, zo'n extra vooraad meetmateriaal op locatie. Pas toen ze kort geleden ontdekte dat die teststrips al een jaar over de houdbaarheidsdatum waren, heeft ze de meter mee naar huis genomen. Het was wel aardig idee zo'n backup-meter bij je ouders, maar zo had ze er toch ook niks aan.

Naast het regelmatig meten, zorgt ze er ook altijd voor dat ze wat zoetigheid in de buurt heeft. Dat is door de tijd erg nuttig gebleken voor het geval ze een keer een snel naderende hypo moet weg-eten. Maar soms is het net alsof ze een eekhoorn is die overal een wintervoorraad aanlegt. In d'r jaszak zit steevast een rolletje snoep, liefst druivensuikertabletten. In d'r tas zit altijd minimaal één pakje koekjes, met een flinke stapel extra in de voorraadkast. En sinds een paar maanden kom ik een fles limonadesiroop tegen op het plankje bij de wastafel. Ik merkte laatst dan ook op dat ze wel wat laat was met d'r voorbereiding op 'n winterslaap. Een opmerking die me -aan haar dodelijke blik te zien- niet in dank werd afgenomen.

Als echte zoetekauw maak ik ook wel 'ns misbruik van haar noodvooraadjes. Maar laatst heeft ze me bijna betrapt: "Huh? Ik had hier toch een pakje koekjes neergelegd?" Ik heb me maar even op de vlakte gehouden, maar volgens mij had ze 't echt wel door.

Reacties zijn natuurlijk welkom via frank@vanpuffelen.net

Terug naar www.type3.nl / type3.vanpuffelen.net